Στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχε και λειτουργούσε στον Πειραιά ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΩΝ " Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ" και ο λογότυπος του εμφανίζεται σε πιστοποιητικό του Συνδέσμου όπως διασώθηκε και μου παραχωρήθηκε όταν ήμουν δήμαρχος Κρανιδίου από την οικογένεια Αντωνίου Ε. Μπαϊρακτάρη και άλλο όμοιο, όπως μου εστάλη ηλεκτρονικά σήμερα από τον κ Ιωάννη Γκιώνη.
Στα αριστερά του ,όπως βλέπουμε, απεικονίζεται μεταξύ κλάδων ελαίας και άγκυρας το λάβαρο του Συνδέσμου με φόντο την Ελληνική σημαία και στο κέντρο του Σταυρού την εικόνα του προφήτου Ελισσαίου. Απεικονίζεται επίσης ως κεντρικό θέμα, ιστιοφόρο πλεούμενο στην θάλασσα.
Δεν γνωρίζω πότε ακριβώς ιδρύθηκε , γνωρίζω όμως και το έχω διαπιστώσει ο ίδιος, ότι στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου στον Πειραιά υπάρχει εικόνα του προφήτου Ελισσαίου που όπως αναγράφεται αφιερώθηκε στο Ναό, από τον Σύνδεσμο των Κρανιδιωτών το έτος 1903, ενώ από ότι επίσης αναγράφεται, το μαρμάρινο εικονοστάσι της εικόνας κατασκευάσθηκε και προσεφέρθη στον Ναό το έτος 1919.
Ο Σύνδεσμος φαίνεται ότι υπήρχε τουλάχιστον μέχρι το έτος 1930 όπως προκύπτει από αναφορά του συγγραφέα Γ.Π. Παρασκευόπουλου στο βιβλίο του "ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΦΗ" έκδοση 1932. Συγκεκριμένα στην σελίδα 470 αναφέρει ότι στον εορτασμό της εκατονταετηρίδος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ στο Κρανίδι το 1930, παρέστη μεταξύ άλλων επισήμων, ο Ιωάννης Κοκκίνης Πρόεδρος του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΩΝ, στον οποίον μάλιστα, είχε ανατεθεί και η προεδρία της επιτροπής για τον εορτασμό.
Ως γνωστόν ο Προφήτης Ελισσαίος εθεωρείτο θαυματουργός, θεραπευτής των λεπρών την εποχή που δεν υπήρχαν φάρμακα κατά της φοβερής αυτής νόσου, και οι παλαιοί Κρανιδιώτες, είχαν ανεγείρει μικρό Ναό προς τιμή του λίγο έξω από το Κρανίδι, Ν.Δ. της πόλης. Το εκκλησάκι αυτό που κατά μαρτυρίες στον περίβολό του φιλοξένησε και κάποιο υποτυπώδες λεπροκομείο μέχρι τις αρχές του 1900, υπάρχει ακόμα και λειτουργεί, ανήκει δε στην ενορία του Μητροπολιτικού Ναού Κρανιδίου Τιμίου Προδρόμου.
Ηλεκτρονικό αντίγραφο που μου παραχωρήθηκε πρόσφατα από τον κ Ιωάννη Ανδρ Γκιώνη
Αυτό που μου είχε παραχωρηθεί ως δωρεά από ετών, από την οικογένεια του αειμνήστου Αντώνη Μπαϊρακτάρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου