Καλό το χιόνι και όμορφο το χιονισμένο τοπίο για μικρούς και μεγάλους ,όμως προκαλεί και δυσκολίες ιδιαίτερα όταν κλείνουν οι δρόμοι και μάλιστα όταν είναι οι μοναδικοί που οδηγούν σε Νοσοκομεία και άλλες κρίσιμες υπηρεσίες σε πρωτεύουσες Νομών και την Αθήνα . Για εμάς εδώ στην Ερμιονίδα το μεγάλο πρόβλημα ως γνωστόν εντοπίζεται στο δρόμο που μας συνδέει με το Ναύπλιον και την Αθήνα, στο Μεγαλοβούνι, συγκεκριμένα, για αυτό καταβάλαμε κάθε προσπάθεια από τον Δήμο να κρατάμε τον δρόμο ανοιχτό όλο το 24ωρο σε τέτοιες περιστάσεις για κάθε ενδεχόμενο, με τα λίγα δικά μας μέσα τότε, με ιδιωτικά μηχανήματα έργου και ενίοτε της Νομαρχίας της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας αργότερα. Θυμάμαι κάποτε πως ένας εργαζόμενος -υδραυλικός του Δήμου έπαθε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου , ευτυχώς ελαφρύ, φτυαρίζοντας και σκορπίζοντας αλάτι στο οδόστρωμα πάνω στη καρότσα ενός αγροτικού(! ) ή όταν σκορπίζαμε το αλάτι με τον σπορέα ενός τρακτέρ(!) φίλου εθελοντή, πάντως ο δρόμος εν πολλοίς έμενε ανοικτός και με την συνεργασία της Αστυνομίας βέβαια και του Πυροσβεστικού κλιμακίου.. Για αυτό οι 'Σήραγγες" που είχαμε προτείνει πριν από 20 χρόνια (Μία στο σημείο αυτό) και πολεμήθηκαν τόσο πολύ για τους γνωστούς λόγους, θα έδιναν λύση σε πολλά προβλήματα του τόπου μας. Μήπως έχει ωριμάσει ο καιρός οι ιθύνοντες να επανέλθουν στο θέμα; Η προμελέτη πάντως υπάρχει εγκεκριμένη και αν θυμάμαι καλά είχε κοστίσει στον Δήμο Κρανιδίου 15.000000 δραχμές τότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου