ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

Αφορμή για να επαναδημοσιοποιήσω αυτό το άρθρο σχετικά με τις διαχρονικές θέσεις μου για τις Κοινότητες, μου έδωσε η πρόσφατη κοινή συνάντηση των Κοινοτικών Συμβουλίων και ο σχετικός προβληματισμός των μελών τους. Τα βασικά κύτταρα που συγκροτούν τον Κοινωνικό Πολιτισμό μας είναι η Οικογένεια και η Κοινότητα , και τα δύο δέχονται ανελέητο πόλεμο τα τελευταία 30 χρόνια.

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ

22 Μαρτίου 2019  ·

ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ

« Καποδίστριας» «Καλλικράτης» και «Κλεισθένης» έχουν κοινό παρανομαστή την παρεμπόδιση της άμεσης έκφρασης και συμμετοχής του πολίτη στην διαχείριση των υποθέσεων που τον αφορούν, μέσω της αδρανοποίησης των Κοινοτήτων και της ουσιαστικής τους κατάργησης.

Τα τελευταία 22 χρόνια ψηφίστηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, τρείς νόμοι με περιεχόμενο την Διοικητική Μεταρρύθμιση της χώρας όπως ονομάσθηκαν με τις κωδικές ονομασίες «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» Ν.2539 του 1997, «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» Ν.3852 του 2010 και τελευταία ο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» Ν.4555 του 2018.

Κοινός παρανομαστής αυτών των μεταρρυθμίσεων, πέραν των πολλών προβληματικών διατάξεών τους, ιδιαίτερα των δύο πρώτων που έτυχαν μέχρι τώρα εφαρμογής, είναι η ουσιαστική κατάργηση του πρωτογενούς ,αρχέγονου κοινωνικού κυττάρου διοίκησης και διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων και προβλημάτων , δηλαδή των Κοινοτήτων. Αυτό βέβαια δεν έγινε καθόλου τυχαία ούτε έγινε μόνον στη χώρα μας ,αλλά κατ επιταγή της εφαρμοζόμενης τα τελευταία χρόνια επιχείρησης της λεγόμενης « Παγκοσμιοποίησης». Ένας από τους στόχους ,ίσως ο βασικότερος είναι η απομάκρυνση του πολίτη από το κέντρο λήψης των αποφάσεων που τον αφορούν, ο περιορισμός της ελεύθερης ,αποτελεσματικής, δημοκρατικής έκφρασης και άμεσης διεκδίκησης . Έτσι οι απογοητευμένοι πολίτες, μην έχοντας την δυνατότητα να διαμορφώνουν τις τύχες τους και να επηρεάζουν άμεσα την κοινωνική τους ζωή, χάνουν το ενδιαφέρον τους για τα κοινά και καθίστανται ανενεργοί και ευκολοδιαχειρίσιμοι . Βέβαια και η ασάφεια των διατάξεων των νόμων αυτών σε πολλά άλλα σημεία καθώς και η σύγχυση με την οποία διατυπώνονται οδηγεί στην αναποτελεσματική διοίκηση και διαχείριση, προς μεγαλύτερη απογοήτευση και αδράνεια των πολιτών και αυτό φαίνεται είναι το επιδιωκόμενο από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις.

Προσωπικά αγαπητοί συμπολίτες με την ψήφο σας έτυχα της τιμής να διατελέσω δήμαρχος πρώτα του Καποδιστριακού Δήμου Κρανιδίου (1999-2007) και κατόπιν του Καλλικρατικού Δήμου Ερμιονίδας (2011-2014) από το ξεκίνημα της εφαρμογής των νέων τότε θεσμών, αντιμετωπίζοντας και εγώ και οι συνεργάτες μου αλλά και οι λιγοστοί υπάρχοντες δημοτικοί υπάλληλοι,, τεράστιες δυσκολίες. Ιδιαίτερα με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» κυρίως στους μικρούς υποστελεχωμένους Δήμους όπως είναι και ο δικός μας τα προβλήματα εφαρμογής ήταν και εξακολουθούν να είναι πολύ μεγαλύτερα σε σχέση με τους μεγάλους Δήμους της Χώρας που διέθεταν οργανωμένες και πολυπληθείς υπηρεσίες και πριν από τις θεσμικές αυτές αλλαγές.

Σκοπός αυτής της παρέμβασής μου δεν είναι να αναφερθώ στις συγκεκριμένες δυσκολίες και τα εμπόδια αλλά ούτε και στην περιγραφή του σημαντικού έργου που επιτελέσαμε, άλλωστε αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά και παρελθόντα . Σκοπός μου είναι εν όψει και της εφαρμογής πλέον στην πράξη του νέου νόμου «Κλεισθένης», που κατά την γνώμη μου η εφαρμογή του θα είναι δυσκολότερη και από αυτήν των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων, να τονίσω αυτό το οποίο βαθειά και ακράδαντα πιστεύω ,ότι δηλαδή ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ και η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ είναι τα απαραίτητα εργαλεία για την πρόοδο μιας τοπικής κοινωνίας γιατί δυναμώνει την συνοχή της, καλλιεργεί τον πατριωτισμό και επιλύει άμεσα τα προβλήματα της. Η Εθελοντική Δράση και η Κινητοποίηση είναι το αντίδοτο στους κακούς νόμους ή στην κακή εφαρμογή τους .

Την κριτική μου στάση και την αντίθεσή μου διαχρονικά ιδιαίτερα στα σχέδια και τις εφαρμογές τους πού περιελάμβαναν την υποβάθμιση του θεσμού των Κοινοτήτων την εξέφρασα πάντοτε δημόσια προσπαθώντας να μεταστρέψω σχετικές αποφάσεις της Κεντρικής Διοίκησης και να περιορίσω τουλάχιστον τις αρνητικές συνέπειες για τις τοπικές κοινωνίες από την εφαρμογή τέτοιων σχεδίων. Το ίδιο έπραξα και με το σχέδιο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» και με σχέδιο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» και όταν ήμουν δήμαρχος και σαν ενεργός πολίτης.

Το ίδιο κάνω και σήμερα αγαπητοί συμπολίτες μπροστά στην εφαρμογή του νέου σχεδίου «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ» , με έναρξη τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαϊου . Με την εφαρμογή του νέου νόμου πιστεύω πως πέραν της σύγχυσης και της αναποτελεσματικότητας των νέων Δημοτικών Διοικήσεων που θα προκύψουν με την εφαρμογή της απλής αναλογικής ,προάγεται, αντί της σύνθεσης και της συνεργασίας που διαφημίζεται , η συναλλαγή και οι μεταγραφές δημοτικών συμβούλων από παράταξη σε παράταξη. Τέτοιες ρυθμίσεις δεν είναι διόλου δημοκρατικές, ενώ αντίθετα υπονομεύουν και τορπιλίζουν την ουσία και το περιεχόμενο της δημοκρατίας ανοίγοντας συγχρόνως νέες κερκόπορτες συναλλαγής.

Στο άλλο μεγάλο θέμα της λειτουργίας των κοινοτήτων, ο νέος θεσμός, αποδέχεται το περιεχόμενο των δύο προηγουμένων ρυθμίσεων , την ουσιαστική τους κατάργηση δηλαδή, τις διατηρεί κατ όνομα μόνο , χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες, χωρίς διοικητική και οικονομική ανεξαρτησία και αυτοτέλεια ενώ παράλληλα εισάγει με τις εκλογικές ρυθμίσεις που προβλέπει για την ανάδειξη των Κοινοτικών Συμβουλίων και των Προέδρων τους, το σπέρμα του προσωπικού ανταγωνισμού και τις μετατρέπει με αυτό τον τρόπο σε συλλόγους και μάλιστα χωρίς καταστατικούς σκοπούς. Η δήθεν διαφημιζόμενη δυνατότητα ανεξαρτησίας των εκλογικών συνδυασμών στις Κοινότητες ως προς τις εκλογικές παρατάξεις των υποψηφίων δημάρχων είναι παραπλανητική και άνευ ουσίας αφού αυτό δεν εξασφαλίζει όπως υπονοεί την ανεξαρτησία , αυτοτέλεια και αυτενέργεια των Κοινοτήτων ως προς τους Δήμους, έστω και για τα μικρά τρέχοντα ζητήματα της καθημερινότητας.

Αγαπητοί συνδημότες των κατ όνομα κοινοτήτων, μόνον ο λαός ,δηλαδή οι ίδιοι εμείς , μπορούμε να δώσουμε ουσιαστικό περιεχόμενο και αρμοδιότητες στα νεκρά γράμματα του Νόμου περί Δημοτικών Κοινοτήτων. Μόνον εμείς μπορούμε να ζωντανέψουμε τα νεκρά και αποστεωμένα Τοπικά και Κοινοτικά Συμβούλια του «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ» του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» και του «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ», ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΡΑΣΗ, συμμετέχοντας στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ως εθελοντές μέσα σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο , αδιαφορώντας για σταυρούς προτίμησης και αξιώματα, με ζωηρό πλην όμως ενδιαφέρον για την ζωή μας στις μικρές μας πατρίδες και σύμφωνα με την Ευαγγελική προτροπή:

«ός αν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος.»

Για την Εθελοντική Αυτοδιοικητική Κίνηση Κρανιδίου

Δημήτρης Καμιζής

Πρώην δήμαρχος Δήμων Κρανιδίου και Ερμιονίδας

 

(Για να διαβάσετε καλύτερα το κείμενο , κάνετε αρ. κλικ πάνω του,μετά δεξ κλικ πάνω στην εικόνα και αρ. κλικ στην προβολή εικόνας, κατόπιν, μεγενθύνετε   με αρ. κλικ πάνω στο σταυρουδάκι )

 

 

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΗΡΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΔΙ - ΑΠΟΚΑΥΠΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΟΥ ΠΕΣΟΝΤΩΝ

 ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΗΡΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΔΙ 

Ο εορτασμός στο Κρανίδι πραγματοποιήθηκε την 29ην Σεπτεμβρίου 1930 και όπως μας πληροφορεί ο Γ. Π. Παρασκευόπουλος στο βιβλίο του «ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΦΗ», μετά την προσέλευση των επισήμων από τον Πειραιά και την Αθήνα έγινε Δοξολογία στον Ναό της Μεταμορφώσεως του Χριστού και στην συνέχεια επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώον των πεσόντων κατά τους αγώνες της Επανάστασης του 1821, (το Μνημείο του οποίου είχε τοποθετηθεί αρχικά στο προαύλιο του νεοανεγερθέντος τότε Α. Δημοτικού Σχολείου) αποκαλυπτήρια του Μνημείου, κατάθεση στεφάνων και ομιλίες. Στην συνέχεια όπως αναφέρεται προσφέρθηκε γεύμα σε παρακείμενο υπαίθριο χώρο . (Βλέπε λεπτομερή περιγραφή στα αποσπάσματα από το βιβλίο) 

 

 (Για να διαβάσετε καλύτερα το κείμενο , κάνετε αρ. κλικ πάνω του,μετά δεξ κλικ πάνω στην εικόνα και αρ. κλικ στην προβολή εικόνας, κατόπιν, μεγενθύνετε   με αρ. κλικ πάνω στο σταυρουδάκι )

 

ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

Το Κρανίδι και η Ερμιόνη στα χρόνια της Επανάστασης του 1821.

 

                   " Ανδρών  Επιφανών Πάσα  Γη  Τάφος"

Ο τάφος του Παπαρσένη στον τόπο όπου έπεσε ,στον Αγιο Σώστη  Κορινθίας.

 

ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

Το Κρανίδι και η Ερμιόνη  στα χρόνια της Επανάστασης του 1821.

 

Συμπληρώνονται  φέτος  200 χρόνια από την Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821 και πολύ σωστά η Κυβέρνηση αποφάσισε τον Πανηγυρικό Εορτασμό αυτής της Επετείου των 200 χρόνων  που μας χάρισε την Ελευθερία , την Εθνική Ανεξαρτησία και οδήγησε στην συγκρότηση του Ελληνισμού σε κρατική οντότητα, στην σύσταση του Ελληνικού κράτους. 

Ο εορτασμός της πρώτης εκατονταετηρίδος δεν έγινε το 1921 λόγω της τραγικής εξέλιξης των  γεγονότων  στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας μετά την απομάκρυνση της Κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου το 1920 και την εν συνεχεία Εθνική καταστροφή που ακολούθησε. Μετά από πολλές αναβολές ο εορτασμός έγινε το 1930 επί Κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος κληθείς επανήλθε το 1928, για να αποκαταστήσει τα πράγματα από τις συνέπειες της βαριάς ήττας.

Οι Κρανιδιώτες , οι Ερμιονίτες και όλοι  οι κάτοικοι της Ερμιονίδας και της Επιδαύρου (κάτω Ναχαγιέ)  ξεσηκώθηκαν  κηρύσσοντας την Επανάσταση στις 26 Μαρτίου 1821 και με οπλαρχηγό τον Κρανιδιώτη Αρχιμανδρίτη  Παπαρσένη Κρέστα  , συγκρότησαν  τακτικό  Στρατιωτικό Σώμα 600 ανδρών και πήραν μέρος σε όλες σχεδόν τις κρίσιμες μάχες κατά των Τούρκων κατακτητών,  προσφέροντας περιουσία και ζωή στον Αγώνα της Απελευθέρωσης. Η συμμετοχή στην Επανάσταση του 1821,  των Κρανιδιωτών και όλων των Ερμιονιδέων ,  και η αγωνιστική συνεργασία τους με τους Σπετσιώτες και τους Υδραίους στάθηκε πολύ κρίσιμη στην θετική έκβαση του αγώνα, όπως διαφαίνεται σε πλήθος ιστορικών εγγράφων. 

Στα πλαίσια του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 στο Κρανίδι και στην  Ερμιονίδα,  οφείλουμε ενεργό συμμετοχή, και γιατί το δικαιούμεθα  με ίσους όρους, και γιατί οφείλουμε να συντηρήσουμε και να ενισχύσουμε την ιστορική μνήμη ,Τοπική και Εθνική. 

Ο εορτασμός κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να έχει μόνον πανηγυρικό χαρακτήρα αλλά πρέπει συγχρόνως να καλλιεργεί την Εθνική Αυτογνωσία και την Φιλοπατρία  εφόδια που είναι απαραίτητα ιδιαίτερα σήμερα στις δύσκολες εξωτερικές αλλά και εσωτερικές συνθήκες που περνάει η πατρίδα μας. Προς αυτή την κατεύθυνση και  μόνον με αυτό ως κίνητρο, θέλω και εγώ ως πολίτης, γέννημα και θρέμμα αυτού του τόπου , αλλά και ως δήμαρχος που διετέλεσα για 12 χρόνια, δίνοντας ιδιαίτερο βάρος, έμπρακτα  ως όφειλα, σε θέματα ανάδειξης  της τοπικής μας  ιστορίας,  παλαιότερης και νεώτερης, να εισφέρω ταπεινά τις όποιες γνώσεις και εμπειρίες μου, με αναφορά σε πηγές και με τεκμηρίωση. Αυτό θα το πράξω με παρουσιάσεις μέσα από αυτό το ιστολόγιο του οποίου έχω την ευθύνη της σύνταξης ,« Με λογισμό και με όνειρο …για το Κρανίδι» και το οποίο ,όπως έχω δηλώσει, μπορεί να φιλοξενεί   άρθρα με υπογραφή και τεκμηρίωση μέσω του: 

e-mail:

dkami2012@gmail.com

Η Συνοικία Μπαρδούνια στο Κρανίδι.

 

 

Η Μπαρδούνια  είναι ιστορική συνοικία- γειτονιά του Κρανιδίου και βρίσκεται στο Βόρειο άκρο της πόλης σε υψόμετρο 70 περίπου μέτρων από την θάλασσα ,ήταν δε πυκνοκατοικημένη παλαιότερα όπως και ολόκληρο το Κρανίδι, που κάποτε προς το τέλος του 19^ου αιώνα και τις αρχές του 20^ου ο πληθυσμός του είχε ξεπεράσει τις 8 χιλιάδες. 

Οι κάτοικοι της Μπαρδούνιας φημίζονταν  για την κοινωνική συνοχή τους ,την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες τους. Είχαν δική τους ενορία με επίκεντρο τον ιστορικό και περικαλλή, αρχιτεκτονικά Ναό του Αγίου Γεωργίου.  

 Σχετικά με την προέλευση της τοπωνυμίας  «Μπαρδούνια» σε κανένα βιβλίο από όσα έχουν γραφεί για το Κρανίδι και την Ερμιονίδα δεν  συνάντησα  καμία αναφορά που να δίνει κάποια εξήγηση, αλλά ούτε έφτασε μέχρι τις μέρες μας από στόμα σε στόμα κάτι σχετικό από την προφορική τοπική μας Παράδοση. Η έρευνα μου στον διαδικτυακό χώρο απέδωσε μία αναφορά σχετική με το όνομα αυτό σε ένα παλαιό κάστρο στην Ανατολική Μάνη ως το Κάστρο της Μπαρδούνιας  και  τα γύρω Μπαρδουνοχώρια .Στην αναφορά αυτή  από το συγκεκριμένο site (Κάστρα της Ελλαδας) την οποία παραθέτω στο  τέλος, πιθανολογείται ότι προέρχεται από την Βενετική λέξη <bardia> που σημαίνει φύλαξη, φρουρά,  αφού στο κάστρο κατά την Βυζαντινή περίοδο υπήρχε εγκατεστημένη φρουρά. Μη θεωρώντας ικανοποιητική την ίδια εξήγηση για την δική μας  Μπαρδούνια του Κρανιδίου, γιατί πουθενά και ποτέ δεν υπήρξε καμία παρόμοια αναφορά γραπτή  ή προφορική για κάστρο και για φρουρά, επιχείρησα αν και χωρίς να είμαι ειδικός, λεξικολογική ανάλυση της ονομασίας Μπαρδούνια , έχοντας και τα ακούσματα της Αρβανίτικης διαλέκτου που μιλούσαν οι πρόγονοί μας . 

Η ονομασία λοιπόν φαίνεται να είναι σύνθετη, από δύο λέξεις ξενικής προέλευσης και να καθιερώθηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Η μεν πρώτη από την Αλβανική λέξη «bardhe» που σημαίνει άσπρος ,λευκός, εξ ου και τα συχνά απαντώμενα επώνυμα  Μπάρδης στην περιοχή μας  και η δεύτερη από την Τούρκικη λέξη  «dunya» που σημαίνει κόσμος και αποτελεί γλωσσικό «δάνειο» και χρησιμοποιείται στην Ελληνική καθομιλουμένη , ντουνιάς ,κόσμος. Αυτήν θεωρώ και την επικρατέστερη εκδοχή (Μπαρδ-δούνια) μιας και ο κόσμος εκεί ( ντουνιάς) διέμενε στα άσπρα (Μπάρδε)  ασβεστωμένα σπίτια αυτής της γειτονιάς που θα ξεχώριζαν από μακριά και τώρα ακόμα ξεχωρίζουν, λόγω του που ήταν κτισμένα , σε σχέση με τα υπόλοιπα σπίτια του Κρανιδίου που βρίσκονταν χαμηλότερα.

1. 
   

Κάστρο της Μπαρδούνιας

1

Τοποθεσία:

Σε ύψωμα πάνω από το ποτάμι Σμύνος, κοντά στον Άγιο Νικόλαο Ανατολικής Μάνης

Περιφέρεια > Νομός:
Πελοπόννησος Ν.Λακωνίας
Δήμος > Πόλη ή Χωριό:
Δ.Ανατολικής Μάνης • Άγιος Νικόλαος
Υψόμετρο:
Υψόμετρο ≈ 325 m  (Σχετικό ϋψος ≈150 m)

Χρόνος Κατασκευής		Προέλευση
10ος αιών (?)		ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ
Τύπος Κάστρου		Κατάσταση
Κάστρο		Μαλλον Κακη

Ένα κάστρο με ενετικά και οθωμανικά χαρακτηριστικά στη νότια Λακωνία, στα σύνορα με τη Μάνη.

---

Τοποθεσία & Στρατηγική Σημασία

Το κάστρο είναι χτισμένο βόρεια από το Γύθειο, στην ενδοχώρα, σε περιοχή που πήρε το όνομά της από το κάστρο και λέγεται Μπαρδούνια ή Βαρδούνια (και τα χωριά της, «Μπαρδουνοχώρια»). Η στρατηγική σημασία της τοποθεσίας έγκειται στο γεγονός ότι συνορεύει με τη Μάνη. Οι Οθωμανοί χρειάζονταν το κάστρο στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τους ανυπότακτους Μανιάτες. Για τον ίδιο λόγο έφεραν εδώ τουρκικό πληθυσμό και Αλβανούς. Το φυσικό σύνορο με τη Μάνη είναι ο γνωστός από την αρχαιότητα ποταμός Σμήνος, στην όχθη του οποίου είναι χτισμένο το κάστρο. Το ποτάμι λέγεται και ποτάμι της Αγίας Μαρίνας ή ποτάμι της Άρνας ή Μπαρδουνοπόταμος.

---

Το Όνομα του Κάστρου

Η λέξη «Βαρδούνια» πιθανόν να προέρχεται από παραφθορά της λέξης Villeharduine (δηλ. «Βιλεαρδουίνος», το όνομα των ηγετών του Πριγκιπάτου της Αχαΐας). Αυτή η εκδοχή είναι λίγο εξεζητημένη και επιπλέον αυτό θα σήμαινε ότι το κάστρο είναι φράγκικο –που μάλλον δεν είναι. Θεωρείται πιθανότερο η ρίζα της να είναι η ενετική λέξη “bardia” από την ιταλική “guardia”. Βardia σημαίνει «φύλαξη» ή «φρουρά». Εξάλλου έτσι προέκυψαν και οι διάφορες ενετικές βαρδιόλες σε άλλα σημεία της Ελλάδας.

Οι Ενετοί το κάστρο το έλεγαν Bardugna Castello, όπως προκύπτει από κατάλογο του 1618. Φαίνεται ότι από τότε η ονομασία έμεινε στο κάστρο και στην ευρύτερη περιοχή.

---